Het toneelboekje waaruit we het stuk voor de grote fuif instudeerden moest eerst door een “zuiveringscommissie” worden ontdaan van alle engelse woorden. Ze werden zwart gemaakt en vervangen door nederlandse. Zo speelden we een “gekuiste” versie van Joop ter Heul, maar niet met minder plezier! Het was voor de kerstvakantie van ’42 dat er voor het laatst een toneelstuk op de planken werd gebracht. Geregisseerd door meneer Cramer, tijdens de repetities gehuld in een plaid, wegens de kou in de onverwarmde Phoenix.  Daarna werden alle feesten in openbare gebouwen verboden en bovendien onmogelijk gemaakt door de Sperr-tijd.

Gerrit en Hettie Siebinga-Zantinga  (Jubileumboek 1994)